Dukat, 1752, Wiedeń lub Nysa; Aw: Popiersie biskupa zwr...

Filip Gotthard książę Schaffgotsch (1747–1795), Dukat, 1752, Wiedeń lub Nysa; Aw: Popiersie biskupa zwrócone w prawo, wokoło legenda; Rw: Tarcza herbowa, wokoło legenda; F.u.S. 2778, Fr. 530, Kop. 6996 (R4); złoto, 3.46 g; małe defekty na rancie monety widoczne głównie od strony rewersu, rzadki i dość ładnie zachowany.
W wyniku wojny prusko-austriackiej i podziału Śląska w 1742 roku większa część księstwa nyskiego, wraz ze stolicą w Nysie, przeszła w ręce Prus. Przy Koronie Czeskiej pozostały małe tereny z miastami, takimi jak Zlaté Hory (wraz z kopalnią złota), czy Jawornik. Przed pruską okupacją biskupia stolica była obsadzana swobodnymi wyborami kapituły we Wrocławiu, bez większych ingerencji dodatkowych podmiotów. Fryderyk II, piastujący w swym kraju pozycję głowy kościoła protestanckiego, od pierwszych dni zawładnięcia nowymi terenami pragnął wzmocnić swą pozycję na podbitych ziemiach. Bez zgody kapituły oraz papieża wybrał na biskupa koadiutora Filipa Gottharda Schaffgotscha, który po śmieci kardynała Filipa Ludwika hr. Sinzendorfa, miał prawo następstwa do godności książęcej.
Brak zgody papieża Klemensa XIV, a później Piusa VI początkowo stanowił problem, jednakże siła pieniądza zawsze miała znaczenie. Po dokonaniu „odpowiedniej opłaty” papież zdecydował się wycofać zarzuty dotyczące kandydatury, mianując tym samym Schaffgotscha na biskupa.
Filip Gotthard uruchomił mennicę przy kopalni złota w Zlatych Horach (terenie pod zwierzchnictwem austriackim). Jednakże w styczniu 1751 roku, decyzją Marii Teresy, skonfiskowano wyposażenie mennicy książęcej i przewieziono je do Wiednia. Cesarzowa nie chciała odbierać biskupowi prawa do emisji monety, jedynie nieco je ograniczyć, zyskując przy tym większą kontrolę. Wątpliwość budzi więc miejsce wybicia dukata z 1752 roku. Prawdopodobnie jego emisja nastąpiła w Wiedniu, choć część źródeł podaje mennicę w Nysie. Kolejnym argumentem, iż monetę bito w Wiedniu, jest wybita na dukacie litera D pod popiersiem biskupa. Należała ona do wiedeńskiego rytownika Donnera.