[Pomnik Stanisława Jabłonowskiego przed gmachem Miejskiego Muzeum Przemysłu Artystycznego - fotografia widokowa i sytuac...

[Pomnik Stanisława Jabłonowskiego przed gmachem Miejskiego Muzeum Przemysłu Artystycznego - fotografia widokowa i sytuacyjna]. Klisza szklana form. 23,8x17,8 cm.
LWÓW w obiektywie lwowskich fotografów. [Klisze szklane, bądź negatywy celuloidowe - pocz. XX w. - nie po 1939] / Odbitki fotograficzne - 2. poł. XX w. z oryg. klisz.
Klisze szklane, bądź negatywy celuloidowe umieszczone w kopertach ze skromnymi napisami identyfikującymi. Stan dobry. Do każdego zdjęcia dołączono wsp. odbitkę fotograficzną.
Fotografie wykonane w części przez Marka Münza, niektóre z nich były publikowane w prasie. Ujęcia przedwojennego Lwowa, na których uwieczniona została nie tylko architektura miasta (kościoły, cerkwie, synagogi, gmachy użyteczności publicznej, kamienice), ale także zwyczajni ludzie podczas wykonywania swych codziennych zajęć lub spacerów.
M. Münz (Max) vel Markus Mordche (1878-1937) – „w l. 1925-1928 prowadził wspólnie z Samuelem Nickiem atelier fotograficzne przy ul. Batorego 32 (Kniazia Roman); w l. 1904-1908 atelier ‘Elwira’ przy ul. Kopernika. W 1910 r. Münz otworzył własne atelier przy ul. Jagiellońskiej 15 (Hnatiuka), które prowadził do końca życia (w 1937 r. atelier przeszło na jego wdowy Aurelii). Jednocześnie Münz brał udział w innych przedsiębiorstwach lub zakładał nowe. Tak, w l. 1912-1914 przy ul. Batorego 12  funkcjonował Artystyczno-Cynkograficzny Zakład ‘Marek Münz i Spółka’; w l. 1921-1924 Münz kierował atelier fotograficznym zmarłego S. Klaftena przy ul. Jagiellońskiej 11; w 1927 r. do spółki z dawnym kolegą S. Nickiem prowadził atelier ‘Mimoza’ przy ul. Karola Ludwika 35. W tym samym roku otworzył on jeszcze jedno własne atelier fotograficzne ‘Diana’ w centrum handlowym przy ul. Leona Sapiehy 34 (S. Bandery). M. Münz był autorem licznych fotografii z widokami Lwowa, często drukował swoje prace w lwowskich czasopismach.” (biogram za: I. Kotłobułatowa „Lwów na fotografii 1860-2006”. Lwów 2008, s. 304).
Widok na pomnik przed okazałym gmachem muzeum przy ul. Hetmańskiej 20 zbudowanym w latach 1898-1904 wg projektu L. Marconiego. Przed budynkiem przechodnie patrzący w obiektyw fotografa. Klisza nieco zarysowana.
Pomnik Stanisława Jabłonowskiego we Lwowie - hetmana wielkiego koronnego, znakomitego dowódcy, obrońcy Lwowa przed Tatarami w 1695 r. Najstarszy (z końca XVII w.) i najbardziej pechowaty, jakbyśmy po lwowsku powiedzieli, pomnik miasta. Nie tylko, że nie zachowano w pamięci ani w dokumentach nazwiska rzeźbiarza, ale posąg ustawiony pierwotnie na dziedzińcu kolegium Jezuickiego, które zresztą wiele zawdzięczało hojności hetmana, został w sto lat później, prawdopodobnie po kasacji zakonu Jezuitów, strącony z piedestału i przez wiele lat leżał zaniedbany, aż ktoś się nim zaopiekował i przyniósł (w jakim celu?) na podwórze jednego z domów przy późniejszej ulicy Legionów. Dopiero w 1859 r. Hipolit Stupnicki, redaktor (dziś powiedzielibyśmy -naczelny, choć w tamtych latach takowego określenia nie używano) "Przyjaciela Domowego", wydobył pomnik z zapomnienia. Posąg odrestaurowano ze składek publicznych, zebranych przez Stupnickiego, otoczono żelaznym ogrodzeniem i ustawiono na Wałach, nazwanych z tej okazji Hetmańskimi, na wysokości późniejszego Muzeum Przemysłowego. Wykuty z twardego piaskowca, przedstawiał hetmana naturalnej wielkości w pełnej zbroi, w hełmie, z buławą w ręku i z płaszczem przerzuconym przez drugie ramię. Pierwotnie był grubo złocony, być może w tym kryje się sekret dawnych dramatycznych losów pomnika... W 1932 r. przeniesiono pomnik na mały skwer na pl. Trybunalskim, naprzeciwko dawnego kolegium jezuickiego. Zniknął stamtąd w nieznanych okolicznościach, prawdopodobnie po wojnie. (za: "Encyklopedią Lwowa" Janusza Wasylkowskiego).