Anna Osadnik OSA, Nie będę skarbonką
Szamot z porcelitem - szkliwiony
Wysokość: 58 cm
Praca sygnowana, UNIKAT
_____
Nie będę skarbonką z podbitym okiem. Unikatowa rzeźba ceramiczna, wysokotopliwa masa rzeźbiarska szamot z porcelitem do formowania ręcznego, angobowana, szkliwiona. Wysokość: 58 cm. Głowa powstawała w towarzystwie wielu innych „skarbonek”. Skarbonka polega między innymi na użytecznym otworze. W przypadku ceramiki, jest to otwór umożliwiający wydobycie się gazów z wnętrza podczas procesu wypalania. W związku z tym, że otwory bywają niepoważne, a lepiona przeze mnie głowa zmierzała w stronę „bardzo serio”, postanowiłam ów niezbędny otwór uczynić jak najmniej praktycznym i tym samym poprzez zagięcie do dołu uniemożliwić używanie go. Dla przekory jednak, w tyle głowy dodałam inny i dużo większy otwór - pomocny w transporcie ciężkiej, bo tym razem dosyć grubo lepionej formy.
_____
ANNA OSADNIK OSA. Tarnogórzanka, ur. 08.01.1971. Absolwentka ASP (dawniej PWSSP) we Wrocławiu na wydziale Malarstwa, Grafiki i Rzeźby. Dyplom z wyróżnieniem w dziedzinie grafiki artystycznej i malarstwa uzyskała w roku 1995. Od 2015 jest członkiem Związku Ceramików Polskich (Polish Ceramics Association). W 2016 pod opieką artystyczną prof. dr hab. Andrzeja Szarka, rozpoczęła studia doktoranckie w dziedzinie rzeźby w Instytucie Sztuki Uniwersytetu Śląskiego w Cieszynie. Od 1998 prowadzi zajęcia dydaktyczne w zakresie rysunku, malarstwa oraz grafiki artystycznej. Zajmuje się ceramiką wypalaną naturalnymi metodami („Gangosy”, „Kamienie”, „Ślady”), wykonuje grafiki ulotne (np. „Szkice linorytem”) i trwałe („Glinoryty”, grafiki drukowane w glinie i utrwalane w temperaturze 1300°C). Tworzy również wielkoformatowe grafiki drukowane ciałem („DUPODRUKI”, „Traktat o drukowaniu”). Porusza problemy związane z ekologią, np. kontynuowany od 1997 roku recycle/cykl „LofP” („Line of Prospects – Linia Horyzontów”) oraz od 2016 cykl „Złote drzewa”, a w 2018 w efekcie społecznej akcji czyszczenia świata zrealizowała przestrzenną instalację z 6 tysięcy butelek bezzwrotnych ze szkła („Skupiona Sfera 19.003/350+”). Od 1998 przygotowuje autorskie cykle marynat „The Golden Collection”. Zajmuje się również problematyką reintegracji poprzez twórczość (np. w ramach projektu LCC/Lubsza Culture Center, w latach 2015-2018 zainicjowała cztery edycje festiwalu „Ceramiczna Noc w Lubszy”) i organizacją happeningów interaktywnych („Taniec w glinie”, ”Zbieram dłonie”). Bohaterka kilku felietonów Krzysztofa Mazika „Książka kucharska – 100 niejadalnych potraw”. Uwieczniona w kalendarzu autorstwa Marka Wesołowskiego i Krzysztofa Millera „Twórcy Kultury Śląskiej / 2014”. W latach 1995-2019 przygotowała 51 wystaw autorskich w Polsce i za granicą. Uczestniczyła w ponad 200 międzynarodowych akcjach, plenerach, sympozjach, warsztatach, wystawach i wydarzeniach, również muzycznych, teatralnych i pokazach mody. Jej prace można znaleźć w muzeach i galeriach oraz w kolekcjach prywatnych w wielu krajach (Polska, Niemcy, Holandia, Finlandia, Czechy, Włochy, Kanada, Francja, Szwecja, Anglia, San Salvador, Kirgistan, Holandia, Węgry, Rumunia, Ukraina).
