Sylwester Ambroziak, Chłopiec
Z cyklu: "Dzieci w kontenerze"
Masa akrylowa, farba,
Praca sygnowana,
Wymiary: 137 x 53 x 50 cm
Rok powstania: 2015
_____
Rzeźba „Chłopiec” z cyklu „Dzieci w kontenerze „ 2015, wys. 145 cm wykonana w technice odlewu z masy akrylowej. Po raz pierwszy pokazywana na wystawie indywidualnej „Home Sweet Home” w Kielcach/ w przestrzeni miejskiej na Placu Artystów/, potem w Poznaniu /Przystań Sztuki/, Wałbrzychu /Stara Kopalnia/ , Łodzi/ Galeria Miejska Propaganda / a 2021 w CSW w Toruniu na wystawie „ Niewinność’ oraz na wystawach zbiorowych we Wrocławiu, Kijowie, Częstochowie, Bytomiu. Cyklem tym artysta wpisuje się w aktualne problemy społeczno- polityczne . W sztuce interesuje go przede wszystkim człowiek i relacje międzyludzkie, syntetyczna forma i wyrazista, intensywna stylizacja. Uczynił z tego wyznacznik swojej indywidualnej drogi twórczej i wolności jako artysty. A klasyczną formułę przekształca w pożądaną ekspresyjną bryłę. Figury są zdeformowane i zachwiane w proporcjach, co potęguje wrażenie dynamicznego poruszenia. Pierwotność tych postaci ma wskazywać na to, co było pierwsze i co zostało utracone – ….. niewinność.
_____
Sylwester Ambroziak urodził się w 1964 roku w Łowiczu. Studiował na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, dyplom obronił w 1989 w pracowni prof. Grzegorza Kowalskiego /w tzw. „Kowalni” obok Kozyry, Althamera czy Żmijewskiego/. Swoje prace prezentował na ponad 100 wystawach indywidualnych oraz brał udział w ponad 150 wystawach zbiorowych w Polsce i na świecie. Był wielokrotnym stypendystą między innymi Fundacji Notoro i Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku, Fundacji Kultury czy Kulczyk Foundation. Trzykrotnie nominowano go do nagrody „Paszporty Polityki” w 1994, 1999 i 2008 roku.
Jego rzeźby to przede wszystkim pokaźnych rozmiarów figury w drewnie, choć obecnie wykorzystuje także silikon, masy akrylowe i żywicę epoksydową.
Jego debiutanckie prace wpisywały się w nurt Nowej Ekspresji w sztuce młodych. Również w późniejszej twórczości artysta swój styl opiera na ekspresjonistycznych środkach wyrazu: uproszczeniu i zbrutalizowaniu kształtów, przerysowaniu proporcji, oraz kontrastowej polichromii. Na wyraz jego rzeźb oddziałała sztuka prymitywna, archaiczna i ludowa, w tym charakterystyczne cechy formalne figur i masek afrykańskich. Rolę współczesnego twórcy porównuje Ambroziak z działaniami szamana - artysty, kapłana i uzdrowiciela.
W swoich dziełach chętnie podejmuje motywy i tematy antyczne, przedstawiając je w zgoła nieklasycznej formie. Drugim ulubionym jego wątkiem są tematy biblijne i chrześcijańskie, często poddawane – poczynając od drastycznego dyplomu – interpretacji i uaktualnieniom dalekim od kanonu i doktryny.
Istotną rolę w twórczości Ambroziaka odegrała sytuacja polityczna w Polsce w latach 80-tych oraz dominująca rola katolicyzmu w polskim społeczeństwie. Z drugiej strony artysta reaguje na współczesną kulturę masową (w tym komiksy, kreskówki, filmy z gatunku science fiction) i agresywne przekazy medialne. Figura lalki służy mu do konfrontacji nieskrępowanej dziecięcej wyobraźni z nieustannym zmaganiem z brutalną rzeczywistością. Groteskowo zdeformowane, przeskalowane i nieoszlifowane postacie Ambroziaka są niemalże prowokacyjnie brzydkie. Nazywane przez artystę „Minotaurami” i „Laleczkami” - humanoidalne istoty o anonimowych twarzach - jednocześnie dają świadectwo i rzucają wyzwanie naszej współczesności.
Często wystawiał za granicą, szczególnie w Niemczech, we Francji i we Włoszech. Jego prace były też prezentowane na przeglądowych lub problemowych wystawach sztuki polskiej.
Bronisław Krzysztof o Sylwestrze Ambroziaku:
„Konsekwencja” – to słowo wyrażające postawę artysty.
Swoje wypowiedzi artystyczne określa w formach oryginalnych, pochodzących z jego świata.
Ten świat się zmienia, wraz z kompozycją i ideą, którą artysta chce nam przedstawić.
Jest oryginalny, jednostkowy, w swoich formach artystycznych.
Pozwala to na szerokie pole interpretacji osobistej realizowanych rzeźb przez tego wyśmienitego w swojej postawie, artystę.
