OGNISKO NAUCZYCIELSKIE 1929 - 1931 Okładki: DRZEWORYTY, linoryty

17 numerów z lat 1929 - 1931

Rok I 1929

nr 3, s. 40, okładka drzeworyt Kazimierz Pieniążek

nr 4, s. 32, okładka drzeworyt Kazimierz Pieniążek

nr 5, s. 40, okładka drzeworyt Kazimierz Pieniążek

nr 7, s. 32, okładka drzeworyt Stefan Ramzes

Rok II 1930

nr 1, s. 40, okładka drzeworyt Władysław Jagiełło

nr 2, s. 41 - 72, okładka linoryt Juliusz Kurzątkowski

nr 3, s. 73 - 104, okładka linoryt Kazimierz Wiszniewski

nr 6, s. 173 - 212, okładka linoryt Juliusz Kurzątkowski

nr 7, s. 213 - 248, okładka linoryt Kazimierz Pieniążek

nr 9, s. 281 - 312, okładka drzeworyt B. Łozowski

Rok III 1931

nr 1, s. 32, okładka linoryt Juliusz Kurzątkowski

nr 2, s. 33 - 64, okładka linoryt Kazimierz Wiszniewski

nr 3, s. 65 - 96, okładka drzeworyt Mikołaj Patejuk

nr 4, s. 97 - 120, okładka linoryt Aleksander Lech Kłopotowski

nr 5, s. 121 - 152, okładka linoryt Juliusz Kurzątkowski

nr 9, s. 249 - 280, okładka Juliusz Kurzątkowski

nr 10, s. 281 - 312, okładka Juliusz Kurzątkowski

Kazimierz Pieniążek (1897 - 1968) Grafik i malarz związany z lubelskim środowiskiem artystycznym, współpracownik redakcji "Płomyka". W latach 1929-31 redaktor gazety "Ziemia Lubelska". Autor m.in. teki "Stare Miasto", Lublin 1931.

Piotr Juliusz Kurzątkowski (1888 - 1952) (używał zwykle tylko drugiego imienia) specjalizował się w grafice i rysunku. Uprawiał głównie linoryt, a także drzeworyt, akwafortę, monotypię i cynkografię. Tworzył ilustracje i okładki do takich czasopism, jak: "Ognisko Nauczycielskie", "Region Lubelski", "Promyk" i "Promyczek". Projektował ekslibrisy (m.in. ekslibris poety Józefa Czechowicza, z którym się przyjaźnił). Malował też obrazy olejne, akwarele i pastele. Według niektórych opracowań sporadycznie zajmował się również rzeźbą, jednak sformułowanie to nie jest zbyt precyzyjne. Do tej dziedziny sztuk plastycznych można zaliczyć przede wszystkim tworzone przez niego lalki do teatrów kukiełkowych i szopek regionalnych.

Kazimierz Wiszniewski (1894 - 1960) Malarz i grafik, uczeń Skoczylasa, pod którego wpływem wczesna twórczość artysty czerpała inspiracje ze sztuki i ornamentyki ludowej. Po 1930 Wiszniewski zmienił zainteresowania i zajął się architekturą i pejzażem, wzbogacając znacznie swój warsztat graficzny. Uprawiał głównie drzeworyt. Tematem jego prac jest zabytkowa architektura Gdańska, Poznania, Kazimierza, Warszawy i innych miast.

Oprawy wydawnicze z linorytami lub drzeworytami. 

Stany bardzo dobre