Recently viewed
Please log in to see lots list
Favourites
Please log in to see lots list
Przed 1831 r. przeważającą barwą w mundurach wojska była granatowa i ciemno-zielona. Cała piechota, sztab i ułani nosili mundury granatowe, strzelcy konni i artylerya ubierali się zielono. U piechoty były żółte, u artyleryi czarne wyłogi, u sztabu karmazynowe, ułani zaś i strzelcy konni mieli kołnierze i wyłogi w pierwszym pułku karmazynowe, w drugim białe, w trzecim żółte, w czwartym niebieskie. Uwagi godnem, że pułki ułanów i strzelców konnych różniły się maścią koni; i tak w pierwszym pułku były same gniade rumaki, w drugim siwe jabłko wite, w trzecim kasztanowate, a w czwartym karę.
Okrycie głowy stanowił przeważnie kaszkiet z daszkiem, rozszerzający się w górnej części. Takiego kasku używała piechota, artylerya i jazda, z wyjątkiem ułanów, którzy się ubierali w charakterystyczną czapkę ułańską. Tę czapkę z nazwą nawet przejęli prusacy i austryacy. Członkowie sztabu używali trójgraniastych kapeluszy z pióropuszami, które odrzucono po 29 Listopadzie, gdyż stanowiły one odznakę wojska rosyjskiego. Piechota nowszej formacyi miała czapki okrągłe z daszkami, z wyjątkiem IX i X pułku, które nosiły rogatywki.
W czasie powstania utworzyło się wiele nowych pułków jazdy i piechoty, oraz pojedynczych oddziałów, a te przybrały także nowe mundury. Szczególnie nowe pułki jazdy odznaczały się bardzo malowniczym strojem, np. pułki krakusów, a mianowicie krakusy imienia Kościuszki z karmazynowemi czapkami, dalej legia wołyńska, legia nadwiślańska i inne pułki. Wolni strzelcy Grothusa mieli zielone mundury z karmazynowemi wypustkami, a na czapkach wyobrażenie orła białego z napisem u spodu: „Za wolność i konstytucyę.“
W roku 1831 oprócz oddziału strzelców Kuszla, Małachowskiego i wielu innych odznaczył się dzielnie oddział kurpików. Wiadomo, że nad Narwią przy Ostrołęce mieszkają kurpie, a że to dawniej była bardzo lesista kraina, przeto kurpie polując, nabrali takiej wprawy w strzelaniu, że powstało nawet przysłowie: Strzela celnie, jak kurp. W wojnie z Szwedami za Augusta II. zadali kurpie szwedom straszne klęski. W r. 1831 mieli kurpiki kurtki brązowe, wyłogi czarne, a wypustki ponsowe. Oficerzy nosili jasnobrązowe mundury, czapki i szarfy zielone, spodnie granatowe.
Nie podobna tu się zapuszczać w bliższy opis wszystkich mundurów, które miały tyle rozmaitych odcieni. Dla łatwiejszego zrozumienia podaliśmy je na 16 kolorowych tablicach dziełka tego; zawierają one czterdzieści kilka postaci wojskowych różnej broni, różnych pułków oraz pojedynczych oddziałów. Co do broni to jazda używała powszechnie za broń lancy i pałasza, piechota karabina, tylko trzecie szeregi niektórych pułków dla braku palnej broni były uzbrojone w kosy. Artyleryą posiadali polacy również dobrą jak rosyanie, ale liczbą nie dorównywali rosyjskiej, gdyż ta blisko trzy razy była liczniejsza.
Tablica I. Szef sztabu głównego. Generał (Skrzynecki). Adjutant polowy.
Tablica II. Pułk 4-ty piechoty liniowej. Pułk 1-szy ułanów.
Tablica III. Pułk 3-ci ułanów. Pułk 2-gi ułanów.
Tablica IV. Pułk 4-ty ułanów. Pułk 2-gi strzelców konnych. Pułk 1-szy strzelców pieszych.
Tablica V. Pułk 1-szy i 2-gi piechoty liniowej. Pułk 1-szy strzelców konnych.
Tablica VI. Pułk 4-ty strzelców konnych. Pułk 5-ty piechoty liniowej.
Tablica VII. Pułk 5-ty strzelców konnych, byłej gwardyi. Pułk grenadyerów byłej gwardyi.
Tablica VIII. Artylerya konna gwardyi.
Tablica IX. Pułk 5-ty ułanów. Pułk 11-tej piechoty. Pułk 5-ty strzelców pieszych (Dzieci warszawskie).
Tablica X. Pułk 8-my piechoty liniowej. Pułk karabinierów.
Tablica XI. Pułk jazdy ochotników poznańskich. Artylerya piesza.
Tablica XII. Strzelec kaliski. Pułk mazurów.
Tablica XIII. Pułk 1-szy i 2-gi krakusów.
Tablica XIV. Jazda kaliska, płocka, sandomirska, podlaska, lubelska.
Tablica XV. Pułk 3-ci piechoty liniowej. Pułk 2-gi strzelców pieszych. Legia ukraińska i wołyńska.
Tablica XVI. Wolni strzelcy (1 Grothusa, 2 Kuszla, 3 kurpik.) Legia nadwiślańska. Krakusy (5 Kościuszki, 6 Poniatowskiego). Saper.