Julian FAŁAT (1853-1929), „Jesień w Beskidach”

akwarela, gwasz, papier naklejony na tekturę, 27 x 33 cm,
sygn. l. d.: Jul Fałat.

Wybitny polski malarz, w latach 1895-1910 dyrektor krakowskiej szkoły Sztuk Pięknych, która dzięki jego staraniom uzyskała tytuł Akademii (1900), członek berlińskiej Akademii Sztuki, członek Towarzystwa Artystów Polskich „Sztuka”, nadworny malarz polowań Wilhelma II. W latach 1869-1871 kształcił się w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie, studia kontynuował w Akademii monachijskiej u A. Strahubera i J.L. Raaba. Odbył liczne podróże (Włochy, Hiszpania, Bliski Wschód, Ukraina, Żmudź, Litwa). W latach 1894-1896 malował wraz z Wojciechem Kossakiem panoramę „Przejście Napoleona I przez Berezynę”. W 1910 artysta zamieszkał w Bystrej. Z Bystrej w 1920 wyjechał na krótki, trzyletni pobyt do Torunia, gdzie poza widokami miasta z upodobaniem malował Wisłę. W Toruniu aktywnie uczestniczył w życiu kulturalnym miasta i był inicjatorem założenia Konfraterni Artystów w Toruniu. Od 1878 brał udział w wystawach w warszawskiej TZSP, gdzie miały również miejsce wystawy zbiorowe jego prac, w 1886 jego zbiorowa wystawa odbyła się w Berlinie, a w 1926 w krakowskim TPSP. Artysta był znakomitym akwarelistą, malował pejzaże zimowe, sceny myśliwskie, sceny rodzajowe, widoki miejskie, wiele miejsca w jego twórczości zajmują portrety – rodzinne, przyjaciół, znajomych.