Jan Marian NOWICKI (1876-1955), Zaloty Krakusa

olej, tektura; 33,5 x 49, 5 cm;
sygn. l. d.: Marian Nowicki.
Artysta mieszkał w Poznaniu latach 1881-1895, później wyjechał do Niemiec, gdzie pracował i uczył się na kursie malarstwa dekoracyjnego u Zandera w Halle. W 1902 roku powrócił do Poznania, gdzie został dekoratorem w firmie malarskiej Rehfelda. Czynnie uczestniczył w życiu artystycznym Wielkopolski - w 1909 roku został członkiem Stowarzyszenia Artystów, a w 1937 roku był jednym z założycieli Wielkopolskiego Związku Zawodowego Artystów Malarzy i Rzeźbiarzy. Współpracował z Tadeuszem Popielem przy malowaniu polichromii w kościołach w Poznaniu, Grodziszczku k. Środy Wielkopolskiej i w Kępnie. W czasie I wojny światowej został wcielony do armii niemieckiej, w 1915 roku dostał się do niewoli rosyjskiej i pracował przy poszerzeniu kanału Wołga - jezioro Onega. Powrócił do Poznania w styczniu 1919 roku i został dekoratorem w Operze miejskiej. W 1925 i 1937 był w Paryżu, gdzie uczestniczył w wystawach międzynarodowych sztuki dekoracyjnej. Malował przede wszystkim pejzaże i martwe natury, zajmował się także grafiką użytkową.