Drewno olchowe, patynowane woskiem, unikat, technika autorska
wymiary: 50 x 40 x 40 cm
Motto:”Oto cel sztuki-przejawiać życie duchowe i stanowić siłę napędową życia duchowego człowieka”- Wasilij Kandinsky.
Miłosz Płonka -artysta rzeźbiarz malarz,ilustrator, twórca form użytkowych,konserwator.Urodzony w Wadowicach w 1969 r.w niezwykłym mikroklimacie Beskidu Małego. Tu w Andrychowie i Roczynach spędził dzieciństwo i wczesną młodość,zauroczony i ustawicznie zainspirowany regionem pogranicza trzech krain-Małopolski, Śląska i Karpat.Dziecięce prace to między innymi szachy wykonane z lipowego i brzozowego drewna, liczne krucyfiksy, figury świętych,postacie z bajek i książek-bogatego zbioru rodziców, figury inspirowane ikonografią miejscowych przydrożnych kapliczek.W 1992 roku ,po śmierci ojca na andrychowskim cmentarzuw rodzinnej mogile instaluje kapliczkę z dębowego pnia ponad 2 metrowej wysokości z wydrążonym krzyżem.
Absolwent Liceum Sztuk Plastycznych im. Antoniego Kenara w Zakopanem, w latach 1990-1992 studiował na Wydziale Ceramiki i Szkła Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu, m. in. w pracowni rzeźby prof. Alojzego Gryta. Od roku 1992 kontynuował studia artystyczne na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, w pracowniach rzeźby prof. Adama Myjaka i prof. Jana Kucza. W 1996 r. otrzymał dyplom z wyróżnieniem w pracowni rzeźby prof. Adama Myjaka oraz rysunku i malarstwa prof. Jacka Sienickiego.
Stypendysta w Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych (pracownia intermedialna prof. Juraja Bartusza) w Bratysławie na Słowacji w 1997 r. oraz w 1997-98 roku w Benares Hindu Uniwersity (Faculty of Visual Art, sculpture - prof. Balbir Singh Katt) w Varanasi w Indiach. W latach 2000-2001 pracownik dydaktyczny w Liceum Sztuk Plastycznych w Nowym Wiśniczu. Od 2005 roku prowadzi Pracownię Artystyczną w Warszawie i Roczynach, w której powstają rzeźby w różnych materiałach,obrazy olejne,rysunki i projekty rysunkowe,autorskie meble i sprzęty. Pracownia zajmuje się również recyklingiem i konserwacją drewnianych mebli,drzwi i okien.
Aktualnie dzieli swój czas i aktywność zawodową pomiędzy Warszawą a Andrychowem i Roczynami.Wykonuje prace na zamówienie, uczestniczy w wystawach zbiorowych i indywidualnych ,oraz aukcjach i targach sztuki.
Twórczosć artysty obejmuje kilka dyscyplin-rzeźbę,malarstwo,instalacje,autorskie meble i sprzęty.Inspiracje czerpie ze sztuki sakralnej,ludowej oraz obszarów sztuki współczesnej i odmiennych kulturowo np. Azji i Pacyfiku,także sztuki afrykańskiej.Zetknięcie się z naukami Buddy oraz buddyjską filozofią zaowocowało powstaniem 5-ciu posągów nawiązujących swą stylistyką do ikonografii buddyjskiej.(Jeden zakupił Benares Hindu Uniwersity, drugi stoi na terenie Oazy Orientalnej Muzeum Azji i Pacyfiku w Warszawie, trzeci w Galerii na Słowacji, kolejne dwa znajdują się w prywatnych rękach).W latach 1999 2014 współpracuje z Muzeum Azji i Pacyfiku w Warszawie.
Pracuje w drewnie, kamieniu, glinie, metalu, papierze i gipsie.Tematem prac rzeźbiarskich jest przede wszystkim człowiek, jego physis i psyche.Warte przytoczenia są celne charakterystyki twórczości Miłosza Płonki opisane przez artystę malarza Andrzeja Ziomka oraz Jagnę Kaczanowską -psychologa:
„Rzeźby w drewnie i kamieniu,które dominują w twórczości Miłosza Płonki godne są dłuższej refleksji.Artysta łączy w nich mistrzowsko elementy tradycyjnego kanonu rzeźby buddyjskiej z tak europejskim tematem jakim jest człowiek(...) Głowy, które rzeźbi Płonka, są symboliczne,znajdują się w jakimś miejscu granicznym pomiędzy doskonałością ,a ułomnością ludzkiego bytowania.”A. Ziomek.
„Prace Płonki wykraczają nieco poza tradycyjne zachodnie rozumienie piękna, jest w tych rzeźbach coś niedopowiedzianego,jakaś tajemnica,dramatyzm,chropawość,nie ma tu miejsca na ślicznośc,gładkość czy próbę kokietowania patrzącego.”J.Kaczanowska.
Ostatnim monumentalnym dziełem o tematyce sakralnej jest 15 stacji krzyżowych wykonanych w ponad dwu metrowych słupach dębowego drewna dla Fundacji Rodu Szeptyckich,które znajdują się w Klasztorze Sióstr Franciszkanek w Łabuniach, tworząc niezwykłą pełną duchowej tajemniczości atmosferę.Dzieło powstało w 2021- 2022 roku z okazji 100-lecia przybycia misjonarek do Polski.
W malarstwie artysta uważa kolor za wartość autonomiczną. Jego abstrakcje, malowane z energią i radością wibrują kolorami tęczy, wnosząc w monotonię życia elementy optymizmu i dynamiki oparte na pulsowaniu i przestrzennej grze form, światła i barw. Inspiruje go również krajobraz, którego realistyczne jak i abstrakcyjne formy przenosi na płótno. „Langwedocja”-2008r., ”Jesień w Beskidach ”2000r.,”Isny in Algau” 2000r., ”Pejzaż horyzontalny”-2016r., Andrychów 1992r., ”Karawana”1992r., ”Granice nieskończoności”-2000r. ”Horyzonty przestrzeni” 2006r., ”Wnętrze maszyny” 2019r. Przestrzeń 2004 r.,”Bryły”-2017r.
Od kilkunastu lat współpracuje z Bator Art Gallery min.biorąc udział w międzynarodowych wystawach „Magical dreams”,o tematyce surrealizmu i magicznego realizmu.Cykliczne wystawy prezentują aktualne prace artystów tworzących w tej tematyce z kilkunastu krajów świata.Co dwa lata nowa ekspozycja prezentowana jest w Polsce i Europie.
Artysta bierze udział w wystawach indywidualnych i zbiorowych, działaniach plastycznych i plenerach, zarówno w Polsce, jak również za granicą. Został zaproszony do udziału w międzynarodowych sympozjach artystycznych min. w Fuzhou w Chinach w 2003 roku, we Francji -Saint Henri w 2008 roku,w Komarnie na Słowacji w 2002 roku, w Waranasi w Indiach w 1998 roku.
W Warszawie wystawiał między innymi na międzynarodowej wystawie organizowanej przez Muzeum Azji i Pacyfiku pt” Lhasa apso moja miłość” w 2001 roku, oraz „Kakadu moja miłość” w 2010 roku - w ZOO na warszawskiej Pradze. Uczestniczył w festiwalu artystycznym „Sąsiedzi dla sąsiadów” w 2006 roku, w nocy Muzeów na wystawie pt: „Zakopiańczycy w Warszawie” w klubie ”Brzeska siedem” na ulicy Brzeskiej- w 2011 roku oraz prezentował swoje prace malarskie wspólnie z Andrzejem Ziomkiem w klubie „Łysy Pingwin”na ulicy Ząbkowskiej. w 2006 roku. w 2012 roku wystawia swoje rzeźby na wystawie pt: ”Splątropy tożsamięci” razem z rysunkami Joanny Multan - Świadkiewicz w galerii „Schody” przy Krakowskim Przedmieściu w Warszawie. Od 2014 roku bierze udział w projekcie Stan Rzeczywisty-nocne spotkania z twórcami-projekt organizowany przez grupę artystów tworzących i mających swoje pracownie na Pradze. W ramach tego projektu w 2024 roku w maju prezentował swoje prace podczas Nocy Muzeów w Galerii „Klitka” w Warszawie.
Prace artysty można oglądać m. in: w Muzeum Azji i Pacyfiku w Warszawie, Benares Hindu Uniwersity w Waranasi Indie, Kościołach min. W Kobyłce koło Warszawy, Muzeum Zbiornica Chrystusa Frasobliwego w Jeżowem, Klasztorze Sióstr Franciszkanek Misjonarek Maryi w Łabuniach koło Zamoscia oraz kolekcjach prywatnych: w Isny in Algau -Niemcy, „Głęboczek Vine Resort and SPA” w Głęboczku- Polska, „Stara Karczma”, ”Bator Art Gallery” w Szczyrku-Polska, „Associations Saint Henri” -Francja, „Galeria BaśtaT”- Komarno Słowacja.Prywatna kolekcja właściciela firmy obówniczej „Ryłko”-Zebrzydowice Polska.Prywatne kolekcje min. w Kanadzie i Austrii. Projektował również formy do produkcji świec dla firmy pszczelarskiej- „Łysoń”.W 2022r. Projektuje kapliczkę i wykonuje do niej figurę Jana Nepomucena we wsi Nadolce koło Łaszczowa.
Twórczosc Miłosza Płonki jest „podróżą artystyczną w czasie”-jak sam to ujął- rozpiętą między uniwersalną duchowością chrześcijańską i duchowościami kultur Wschodu- buddyzmu i chinduizmu; pomiędzy sztuką ludową Polski-kraju, w którym się urodził, a wyrosłymi ze sztuki pierwotnej ikonografiami kultur Azji, Afryki i Oceanii.
Zainspirowany między innymi przydrożnymi kamieniami modlitewnymi w Himalajach, wykutymi w granicie posągami Wisznu i Sziwy w Madrasie, poszukuje analogii i różnic w kontekście do ikonografii polskiej i europejskiej.Szuka związków między polskimi kapliczkami a kamienną rzeźbą romańską min. z obszaru Katalonii.
Prowokuje widza do użycia własnej wyobraźni, interpretowania i fantazjowania, zatrzymania się na chwilę w biegu codzienności, zobaczenia poprzez temat człowieka struktur słojów drewna, kamienia, kształtu materiału już zastanego w przyrodzie.Pokazuje trudne do uchwycenia przenikanie się światów – artysty i użytego przez niego materiału.
Views: 111