Wiesław Grzech (1959), Kosmos, 2018 r

akryl, płótno, 80x70 cm

Artysta wspomina, że pierwsze obrazy stworzył jeszcze jako dziewięciolatek. Po raz pierwszy jego prace eksponowane były w 1996 roku w Galerii Biała Sień. Jednak za przełomowy w swoim dorobku uznaje rok 1997, kiedy w trakcie operacji przeżył śmierć kliniczną, doświadczenie to wpłynęło zarówno na jego życie osobiste, jak i na całą jego dojrzałą twórczość. Artysta ekspresyjnie nakłada farbę olejną na wielkoformatowe płótna, dzięki czemu jego prace cechują się dużą dynamiką, wrażeniem ruchu i wibrowania. Artysta prezentował swoje prace międzynarodowej publiczności między innymi w Muzeum Narodowym w Kaliningradzie (2002), Galerie Alteschiberkamer w Wiedniu (2006), Galerii Bamberg (2006). O swojej pasji do malarstwa pisał: „Gdy maluję to czuję i widzę piękno całego świata i bezmiar tajemniczego kosmosu. Czuję zapach farb, migotanie kolorów. Malarstwo jest dla mnie spełnieniem, do którego zawsze dążyłem. Jestem spełniony w sobie. Malowanie to miłość, radość, wyzwanie, muzyka, oddech i wytchnienie – aż brakuje mi słów, by oddać moja fascynację tworzeniem. To cud i kocham ten cud nade wszystko”. Wiesław Grzech w swoich obrazach niesie ludziom piękne przesłanie:

Chcę ludziom powiedzieć, by kochali życie. To wielki dar. Żyjąc na ziemi, żyjmy z całych sił. I uczmy się, bo życie, dopóki nie wrócimy do Boga, jest też lekcją dla nas. Jesteśmy tu po coś. Życie w postaci takiej, jakiej jest tu na ziemi jest czymś pięknym. Człowiek musi być spełniony sam w sobie, nie może okłamywać samego siebie, bo jak będzie siebie okłamywać, to będzie kłamać również innym.