olej na płótnie, 130x110cm, sygn.na odwrociu
Obraz ten w trakcie powstawania niejednokrotnie się zmieniał, w przeciągu paru miesięcy nabierał kolejnych znaczeń, towarzyszył mu przy tym szereg moich osobistych przemyśleń.
Jednym z takich fantomów było to, że człowiek cierpiący w swym wyobcowaniu żyje na granicy nierozstrzygalności, obrastając w świecie pewnych przekonań zapomina, że jest nagi. Świadomość tego, że jest się nagim może symbolizować pewnego rodzaju odrodzenie się, wyswobodzenie. Nie chciałabym jednak tutaj narzucać zbyt mocno swojej narracji, gdyż spotkałam się z bardzo różnymi od siebie interpretacjami wśród odbiorców tego obrazu. Pozostawienie pewnych kwestii otwartymi może stać się przesłanką do poszerzenia kontekstu percepcji. Odbiorca nałoży wtedy na obraz własny system wartości i pojęć, dzięki czemu moje malarstwo zadziała na nowo.
Katarzyna Łaciak urodziła się w 1987 roku, absolwentka Państwowej Wyższej
Szkoły Zawodowej w Raciborzu, ukończyła kierunek Edukacja Artystyczna w
zakresie sztuk plastycznych, następnie kontynuowała naukę na Akademii Sztuk
Pięknych w Katowicach gdzie w 2015 roku obroniła dyplom Magistra Sztuki na
wydziale Malarstwo w pracowni prof. Kazimierza Cieślika. Zorganizowała kilka
wystaw indywidualnych na terenie kraju oraz współpracowała z Centrum Sztuki
Współczesnej „Kronika” w Bytomiu.
