(WARSZEWICKI Krzysztof), Turcice Quatuordecim.

Turcice Quatuordecim. 

His Accesservnt Opvscvla Dvo. L. Friderici Ceriole, de Concilio & Consiliariis Principis, ex Hispanico in Latinum versum vnum, & de Legato Legationeq́ue eiusdem Varsevicii alterum. Omnia his rebus & temporibus accommodata. [Tu obelisk, znany sygnet Łazarza]. Cracoviae 1595. In Officina Lazari, Anno M.D.XCV. ((31 x 20,5 cm), s. 313, [1], k. [1], opr. perg. z epoki, kart. etui.
(Estr. T. 32). „Wydanie ozdobne, druk antykwą, trzy dedykacje kursywą. ... W dedykacji do Zygmunta III przypomina autor wieści, jakie otrzymał król, bawiąc w Gdańsku, o groźbie najazdu tureckiego, i usprawiedliwia nimi wydanie swoich 14-tu mów. ... Po przedmowie od str. 1-193 idzie pierwsza część dzieła, tj. XIV Turcyk (w formie rzekomych mów). Wszystkie te mowy zagrzewają do walki z Turcją. ... . Potęga Turcji rośnie wskutek wojen domowych wśród chrześcijan i niezgody państw chrześcijańskich między sobą. ... Wykazuje barbarzyństwo Turków i różnice od cywilizacji chrześcijańskiej. ... Polityka pokojowa wobec Turcji jest niebezpieczna, bo Turcy nie szanują umów. Tak np. wyręczają się Tatarami w napadach na Polskę. ... W razie zgody narodów chrześcijańskich mogą być Turcy łatwo pokonani, a wtedy wszystkie państwa powiększą się odebranymi im dzierżawami, tak np. Polska będzie mogła zająć Wołoszczyznę. ... Jak w innych dziełach Warszewickiego, tak i tutaj przytacza on wiele ciekawych szczegółów historycznych, które zaobserwował bądź w Polsce, bądź w licznych swoich podróżach, albo też znał z lektury. ...  II) Od str. 194-241 idzie dzieło Cerioli „De concilio", przełożone z hiszpańskiego, które dedykował kardynałowi Radziwiłłowi jako znawcy języka i obyczajów hiszpańskich. III) Od str. 242-314 idzie „De legato", z dedykacją Stanisława Mińskiego, w której wychwala jego poselstwo do Rzymu. Na końcu na 2 stronach list Mińskiego do autora przepełniony pochwałami dla Warszewickiego i przypomina, że ich obu rodziny były z dawna ze sobą złączone" (Estreicher). Warszewicki K. (1524 - 1603), kanonik krakowski, poeta, mówca i sekretarz królewski Stefana Batorego. Niestety, zwolennik Habsburgów. Egzemplarz po konserwacji. Ślady zawilg. i zaplam. (przy końcu mocniejszych),  ostatnia karta "Corrigenda" w fachowej kopii, nieczytelna zapiska na karcie tyt., ślady po pieczęci; oprawa perg. naprawiana, zachow. troczki (skórzane sznurki wiążące). Stan dobry. Bardzo rzadkie.