GDAŃSK. Uchwała gdańskiej rady miejskiej w sprawie napływu do miasta popsutej waluty. Wydano 11 marca 1763 r., 4 str., stan bdb., ozdobny inicjał, format: 8°. […] der Schaden, den diese Stadt und derselben Bürger und Einwohner aus den vielen geringhaltigen Geld-Sorten seither empfunden […].
Gdańska rada miejska podjęła kolejną uchwałę w sprawie lichego pieniądza, wprowadzając zakaz używania różnych rodzajów monet w rozliczeniach handlowych. Od czasu wydania uchwały z 1752 r. [patrz uchwała z 6 listopada 1752 r.] sytuacja uległa drastycznemu pogorszeniu. Pruscy agenci grasowali po Polsce wyławiając dobrą walutę na surowiec menniczy, a dzięki pokonaniu Sasów w wojnie siedmioletniej i zdobyciu polsko-saskich stempli menniczych państwo pruskie zalało Rzeczpospolitą tzw. „efraimkami” – popsutymi dukatami, talarami czy ortami o znacznie obniżonej zawartości kruszcu. Doprowadziło to do znacznej podwyżki cen w Polsce, Prusakom zaś podreperowało mocno nadszarpnięty przez wojnę z Austrią budżet. Rzeczpospolita stała się ofiarą wojny hybrydowej na miarę epoki. Stąd decyzja w Gdańsku o powrocie do emisji własnych monet.
