DZIEŁA
JANA ŚNIADECKIEGO
Wydanie nowe Michała Balińskiego
T. 5-7 [w 1 wol.]
Warszawa 1837-1838r. , Nakładem Augusta Emmanuela Glucksberga, str.XX, 324; XVI, 277; XII, 264; 5k. tablic skł.; format 10,5 x 14 cm
Jan Śniadecki (1756-1830), wszechstronny uczony polski, parający się astronomią, matematyką i fizyką. Profesor krakowskiej Szkoły Głównej Koronnej (1781-1803), doprowadził do otwarcia w 1791 r. Obserwatorium Astronomicznego (uroczyste otwarcie nastąpiło w 1792 r.). W latach 1807-1815 rektor Uniwersytetu Wileńskiego, w latach 1807-1825 - dyrektor obserwatorium tej uczelni. Jako astronom prowadził liczne, aczkolwiek standardowe obserwacje, spośród których warto wymienić obserwacje nowo odkrytych planetoid: Ceres, Pallada i Westa. Jako matematyk zasłużył się przede wszystkim propagowaniem najnowszych osiągnięć matematyki europejskiej, m.in. zainicjował pierwsze w Polsce studia nad rachunkiem prawdopodobieństwa. Autor stojących na wysokim poziomie podręczników: "Rachunku algebraicznego teoria" (1783), "Trygonometria kulista analitycznie wyłożona" (1817), "Geografia, czyli opisanie matematyczne i fizyczne ziemi" (1804) oraz rozprawy "O Koperniku" (1802).
OPRAWA TWARDA PÓLPŁÓCIENNA Z EPOKI, ZŁOCONE NAPISY NA GRZBIECIE, KARTON MARMORYZOWANY
Stan DB/ charakterystyczne rdzawe plamki [tzw. foxing], pieczęci bibl.i zapiski nr
