POZNAŃ, WARSZAWA, KRAKÓW, SZCZECIN. Zestaw autografów i pieczęci osób duchownych: na 4 str. naklejon ...

POZNAŃ, WARSZAWA, KRAKÓW, SZCZECIN. Zestaw autografów i pieczęci osób duchownych: na 4 str. naklejone 12 niewielkich wycinków z autografami: 1) Aleksander Kakowski i sekretarz Nahajewski, 1930; 2) Antoni Szlagowski i sekretarz Nahajewski, 1935; 3) Stanisław Gall i sekretarz Nahajewski, 1929; 4) Stanisław Gall i sekretarz Bronisław Pągowski, 1937; 5) Aleksander Fajęcki; 6) Nahajewski (?) 11 XII 1953; 7) Stanisław Gall i sekretarz V. Colwitz (?), 1927; 8) Aleksander Grabowski i L. Łyczykowski (?), 5 I 1926; 9) Antoni Szlagowski i sekretarz Nahajewski, 28 XII 1931; 10) Antoni Szlagowski i sekretarz Bronisław Pągowski, 21 X 1936; 11) ks. Henryk Strąkowski; 12) ks. Michał Białowąs, 25 I 1918; a także 6 wycinków z pieczęciami: 1) Z Księgozbioru Księdza Wł. Osińskiego; 2) Seminarium Duchowne w Kielcach; 3) Arcybiskup Poznański, Poznań Ostrów Tumski 1; 4) Wiadomości Archidiecezjalne Warszawskie, Warszawa, Miodowa 17; 5) Redakcja i Administracja >>Prawo Kanoniczne<< Kwartalnik, Warszawa, ul. Gwiaździsta 81; 6) Mikołów MCMXXXVIII Nakładem i Drukiem K. Miarki Sp. Wyd.; w prawym dolnym rogu adnotacja: N.B. Autografy ze znalezionej w koszu, porozrywanej książeczki jurysdykcyjnej Ks. dra Z. Wądołowskiego; 4 str., wycinki w st. bdb., niektóre z nierównymi krawędziami i lekkimi zaplamieniami; wymiary arkusza: 210x298 mm; dodatkowo osobna karteczka z autografem Kazimierza Majdańskiego, wymiary: 129x99 mm;

Ks. dr Michał Białowąs (1894-1965) – wstąpił do lwowskiego Seminarium Duchownego. Od 1914 r. w II Brygadzie Legionów płk. J. Hallera. W 1919 r. przyjął święcenia kapłańskie. Pracował jako wikary w Żółkwi i w Trembowli. Studiował socjologię na Uniwersytecie Warszawskim, od 1926 r. pracował jako gimnazjalny katecheta w Gródku Jagiellońskim, od 1933 r. w VII Gimnazjum we Lwowie. Po wkroczeniu wojsk sowieckich uciekł ze Lwowa. Był proboszczem parafii w Kołomyi. W 1946 r. wyjechał z parafianami i początkowo mieszkał w Ścinawie k. Legnicy, następnie został proboszczem parafii św. Mikołaja w Nowej Rudzie. Ks. Stanisław Gall, właśc. Stanisław Gała (1865-1942) – polski biskup rzymskokatolicki, doktor filozofii, generał dywizji, biskup polowy Wojska Polskiego w latach 1919-1933, biskup pomocniczy warszawski w latach 1918-1919 i 1933-1940, administrator apostolski archidiecezji warszawskiej w latach 1940-1942. Ks. Aleksander Fajęcki (1881-1944) – kanonista, publicysta; po przyjęciu w 1904 r. święceń studia teologiczne w Akademii Duchownej w Petersburgu (1906-1910). W latach 1914-1921 był red. WAW, a od 1918 r. pierwszym kanclerzem warszawskiej kurii. Studiował na UW, w 1925 r. uzyskał doktorat. Od 1923 r. proboszcz parafii św. Andrzeja w Warszawie, w latach 1942-1944 był wikariuszem generalnym przy bpie Antonim Szlagowskim. Pisał artykuły do WAW, AK i MKW oraz współpracował z Zygmuntem Chełmickim w wydawnictwie Biblioteka Dzieł Chrześcijańskich. Ks. Aleksander Kakowski (1862-1938) – polski biskup rzymskokatolicki, arcybiskup metropolita warszawski w latach 1913-1938, prymas Królestwa Polskiego w latach 1925-1938, kardynał prezbiter od 1919 r. Członek Rady Regencyjnej w latach 1917-1918. Ks. Kazimierz Jan Majdański (1916-2007) – polski biskup rzymskokatolicki, teolog, biskup pomocniczy włocławski w latach 1963-1979, biskup szczecińsko-kamieński w latach 1979-1992, arcybiskup ad personam, od 1992 do 2007 r., arcybiskup senior archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej. Kawaler Orderu Orła Białego. Ks. Henryk Strąkowski (1910-1965) – polski biskup rzymskokatolicki, biblista, w latach 1958-1965 biskup pomocniczy lubelski. Ks. Antoni Władysław Szlagowski (1864-1956) – biskup pomocniczy warszawski w latach 1928-1956. Ukończył w 1891 r. Akademię Duchowną w Petersburgu. W 1890 r. otrzymał święcenia kapłańskie. Był wikariuszem w warszawskich parafiach świętego Antoniego i świętego Aleksandra, profesorem w seminarium duchownym. Wykładał na Cesarskim Uniwersytecie Warszawskim. Później kontynuował studia w Rzymie (doktorat w 1909 r.), był profesorem i dziekanem Wydziału Teologicznego w 1927/1928 rektorem, a w roku następnym prorektorem. Od 1928 r. mianowany biskup pomocniczy archidiecezji warszawskiej. W latach 1942-1946 pełnił funkcję wikariusza kapitulnego archidiecezji warszawskiej. Wydobył z rąk niem. w czasie powstania serce Chopina.