Kardec Allan, Księga duchów; zasady spirytyzmu i praw moralnych z niego wynikających

Kardec Allan, Księga duchów; zasady spirytyzmu i praw moralnych z niego wynikających – Istnienie duchów – Ich stosunek do ludzi – O nieśmiertelności duszy – O obecnem i przyszedłem życiu człowieka, nakł. "Hejnału", Wisła 1934, s. 216, wymiary 17 x 24,5 cm. Ex libris dr hab. Rafała T. Prinkego. Okładka broszurowa, wydawnicza. Niewielkie naderwania.

Księga Duchów (fr. Le Livre des Esprits) - książka autorstwa Allana Kardeca wydana 18 kwietnia 1857 roku. Jej główna część napisana jest w formie dialogu z bytami nadprzyrodzonymi. Zawiera 1019 pytań natury religijnej, filozoficznej i parapsychologicznej oraz odpowiedzi na te pytania, rzekomo podyktowane przez duchy. Książka ta stała się swoistą "biblią" dla spirytystów z całego świata. Nawiązuje poniekąd do religii abrahamicznych (przedstawiając Boga - występującego w jednej osobie - jako miłosiernego i sprawiedliwego) oraz religii Dalekiego Wschodu (głosi m. in. reinkarnację). Odrzuca koncepcję wiecznego potępienia, możliwości cofnięcia się w rozwoju duchowym, a także panteizm. Odpowiedzi dotyczące spraw społecznych, okazują się - biorąc pod uwagę datę napisania i wydania "Księgi" - dosyć postępowe. Zawarte są w nich m. in. sprzeciw wobec wojen i swoisty pacyfizm, potępienie kary śmierci, poparcie dla równouprawnienia płci.