Wśród aspektów sztuki, które interesowały Jana Berdyszaka najbardziej, znajdowały się przede wszystkim „świeże" w latach 70-tych zagadnienia związku obiektu z przestrzenią, problem granic dzieła artystycznego czy przenikania się obrazów. Właśnie w nich można upatrywać genezy jego eksperymentów z kształtem płótna oraz wychodzeniem poza obraz; artysta był bowiem jednym z pierwszych polskich twórców dostrzegających ogromny potencjał instalacji, które w późniejszym okresie zdominują cały obszar sztuki współczesnej.
Jego „Teren dla odchodzącego światła" stanowi świadectwo poszukiwań artystycznych końca lat 60-tych, które można zaliczać do motywu „uwalniania" obrazu, pozostawiania otwartej kompozycji, która w późniejszym okresie wyjdzie poza medium płótna i papieru. To widz będzie wkraczał w trójwymiarowy obszar świateł, doświadczając obecności w dziele sztuki – aspektu tak ważnego dla współczesności. Dalszym krokiem będzie również eksponowanie przestrzeni w otworach utworzonych w rycinach; katalogowa praca jest momentem granicznym w twórczości tego wybitnego polskiego artysty.
Zuletzt angesehen
Bitte melden Sie sich an, um die Liste der Lose zu sehen
Favoriten
Bitte melden Sie sich an, um die Liste der Lose zu sehen