Ludwik KONARZEWSKI

Olej, płótno 46,5 x (30,5 x 65 x 30 cm)

Sygnowany na rancie środkowej kwatery: L Konarzewski

Ludwik KONARZEWSKI

1885 Wilanów - 1954 Istebna

Polski malarz, rzeźbiarz i pedagog. Edukację artystyczną rozpoczął w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie ok. 1904 roku, w której malarstwa uczył się pod kierunkiem Ferdynanda Ruszczyca i Konrada Krzyżanowskiego, a zdobnictwa i meblarstwa artystycznego u Karola Tichego. W związku z zaangażowaniem się w zryw wolnościowy w 1905 roku w Warszawie, zmuszony był opuścić ówczesne Królestwo Polskie i wyjechać do Krakowa, gdzie kontynuował studia plastyczne w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Uczył się tam m.in. pod kierunkiem Józefa Mehoffera, Ferdynanda Ruszczyca, Jana Stanisławskiego i jakiś czas też - Stanisława Wyspiańskiego. Podczas studiów w Krakowie poznał Jana Wałacha, z którego siostrą się ożenił. Młodzi małżonkowie wyjechali w podróż poślubną do ojca Ludwika - Stanisława na Mazowsze, gdzie zastał ich wybuch I wojny światowej. Tutaj zostali internowani przez władze carskie i zesłani w głąb Rosji, w okolice Buzułuku. Do Polski wrócili w 1920 r. Zamieszkali w Ustroniu, a dwa lata później przenieśli się do Istebnej. Otworzył tam szkołę artystyczną. malował pejzaże, portrety i alegorie religijno-narodowe oraz polichromie i rzeźbione wystroje kościelne. Rozwijał w indywidualny sposób sztukę młodopolską, stanowiącą punkt początkowy jego biografii artystycznej.

Cena wywoławcza 3300

Estymacja 5000 - 6000

◙ droit de suite

Aukcja 203, 19.06.2021