Dużej rzadkości rocznik talarów SAP. Odmiana napisowa LITH.
Na rewersie inicjały EB mincmistrza Efraima Brenna.
Bardzo ładny egzemplarz. Znakomity detal jak na ten typ monety. Ładne, wyraźne lustro oraz przyjemna, leciwa patyna, miejscowo ciemniejsza na rewersie.
Egzemplarz z 77 Aukcji WCN (cena końcowa 43.700 złotych)
Zdecydowanie jedna z ładniejszych sztuk ostatnio oferowano na rynku aukcyjnym.
Awers: głowa króla w prawo
STANISLAUS AUGUSTUS D G REX POL M D LITU
Rewers: pięciopolowa tarcza herbowa pod koroną, wokół wieniec z liści dębu i palmy owinięty szarfą, na dole krzyż orderu orła białego
X EX MARCA PURA COLONIEN 1777
Średnica 40 mm, waga 28.10 g
W roku 1768 zmieniono radykalnie wygląd awersu talarów. Półpostać króla w zbroi zastąpiono głową, a jednym ozdobnikiem jaki zastosowano, jest przepaska we włosach, która występuje na awersach w latach 1768-1782. Kompozycja rewersu pozostała bez zmian. Zmienił się także rant monety, dotychczasową kompozycję listkową, zastąpił napis z łacińską sentencją FIDEI PUBLICAE PIGNUS (wiara rękojmią publiczną). Talary z roku 1768 mogą posiadać trzy odmiany rantu. Do wybicia 14 roczników talara użyto 28 stempli rewersu.
W ciągu dwóch pierwszych lat panowania Stanisława Augusta działały mennice miejskie w Gdańsku i w Toruniu (1765 i 1766). Miasta te zostały jednak zmuszone do ich zamknięcia. Król zamierzał bowiem wyjść z chaosu monetarnego pozostawionego po czasach saskich i wprowadzić nowy system pieniężny. Jego podstawę miał stanowić dukat niderlandzki oraz talar bity z grzywny kolońskiej (czystego srebra) w liczbie 10 sztuk. Reforma weszła w życie w roku 1766. W obiegu pieniężnym Rzeczypospolitej znalazły się monety piękne i pełnowartościowe: dukaty, talary, złotówki, grosze oraz ich frakcje i wielokrotności. Fakt iż były to monety pełnowartościowe spowodował ich ściąganie z rynku i przetapiane na monety pruskie niższej próby. Z tego powodu dwukrotnie poprawiano system monetarny, m. in. zmieniając stopę menniczą (1787 i 1794). W okresie panowania Stanisława Augusta pracowały dwie mennice państwowe: krakowska i warszawska.
