Odmiana z dwukropkiem po POLON, liść dębu zachodzi na tarczę herbową.
Obiegowy egzemplarz. Dobrze zachowane detale, ale moneta mocno wybłyszczona z nienaturalnym blaskiem. Wady blachy.
Pierwszy rocznik z emisji tzw. lekkich talarów, wprowadzonych po zmianie stopy menniczej.
Szacowany nakład 47.873 sztuki.
Ostatnia emisja talarów przypadła na lata 1794-1795, wybito wówczas bilsko 182 tysiące sztuk. Nowa stopa mennicza obniżyła próbę kruszcu i wagę, do tego stopnia, że owe talary zyskały miano "lekkich talarów". W trakcie Insurekcji Kościuszkowskiej potrzeby Państwa były tak duże, że postanowiono używać stempli z datą 1794 także w roku następnym. Użyto łącznie siedmiu różnych stempli rewersu.
Waga 24.02 g
