Stanisław August Poniatowski (1764–1795), Medal na pamiątkę rozpoczęcia budowy Świątyni Opatrzności Bożej, 1792, autorstwa Jana Filipa Holzhaeussera, Warszawa; Aw: Głowa Stanisława Augusta w prawo, na odcięciu szyi sygnatura I.P.H., STANISLAUS AUGUSTUS D. G. REX POLONIÆ M. D. LITUA.; Rw: S.A.R. / ET COMITIA / REIPUBLICAE / POLON: VOVERUNT / III. MAJI. MDCCXCI. / DIVINAE PROVIDENTIAE / TEMPLUM CUJUS / PRIMUM LAPIDEM / POSUERUNT. / III. MAJI. / MDCCXCII.; H-Cz. 3340 (R2), Raczyński 543, Więcek 104; srebro, 40.0 mm, 29.22 g; cyzelowane tło, czyszczony.
Dwa dni po uchwaleniu Konstytucji 3 Maja, 5 maja 1791 roku, Sejm Czteroletni podjął uchwałę o wzniesieniu Świątyni Opatrzności Bożej będącej dziękczynieniem za uchwalony zbiór praw. Niecały rok później ruszyły przygotowania do rozpoczęcia budowy. Między 19 marca a 3 maja, osiem tysięcy robotników i żołnierzy niwelowało teren i przygotowywało wykopy pod fundamenty przyszłej świątyni. 3 maja 1792 roku w ramach obchodów pierwszej rocznicy uchwalenia Konstytucji wmurowano kamień węgielny. Uroczystości na miejscu budowy prymas Michał Jerzy Poniatowski rozpoczął poświęceniem wody, soli i wmurowywanego kamienia. Pod kamień włożono monety bite za króla Stanisława oraz dwa medale okolicznościowe, autorstwa Jana Filipa Holzhaeussera i Jana Regulskiego. Po poświęceniu, prymas podał królowi pozłacane kielnie i młotek, by rozpoczął wznoszenie świątyni, po nim zaś prymas, biskupi, ministrowie, marszałkowie i senatorowie. 16 czerwca 1792 roku musiano przerwać budowę świątyni. Na polecenie króla środkowy filar rozbudowano do formy niewielkiej, pierwotnie tymczasowej, kaplicy. W 1818 roku ruiny fundamentów kościoła Najwyższej Opatrzności znalazły się na terenie zakładanego Ogrodu Botanicznego Uniwersytetu Warszawskiego.
Nylig set
Log ind for at se genstandslisten
Favoritter
Log ind for at se genstandslisten