[XIX wiek AFISZ TEATRALNY] "Na żądanie jeszcze jedna Reprezentacya Cesarsko-Królewskiego Teatru polskiego z Krakowa pod dyrerkcyą Juliusza Pfeiffer w niedzielę 3.VII.1859 MAZUR"

ORYGINALNY AFISZ TEATRALNY z 1859 ROKU "Na żądanie jeszcze jedna Reprezentacya Cesarsko-Królewskiego Teatru polskiego z Krakowa pod dyrekcyą Juliusza Pfeiffer, dziś w niedzielę dnia 3 lipca 1859 "MAZUR" w 4 pary w kostiumach Krakowskich, początek reprezentacyi o godzinie 7, Józef Keller, Poznań

format ok. 47 x 68cm

druk jednostronny, czerwony, język polski, nierówno obcięty lewy brzeg 9bez szkody dla tekstu), niewielkie naddarcia na brzegach, na odwrocie dopisany piórem kolejny numer - 130

Józef Keller (Joseph Keller) zarządzał teatrem w latach 1856-1867,  Podobnie jak jego poprzednicy musiał walczyć z trudnościami finansowymi. Prasa jednak podkreślała, że Keller - jak żaden dotąd dyrektor - był jednym z najwierniejszych zwolenników króla i ojczyzny. Nie szczędził ani kosztów, ani trudu, aby uświetnić każde narodowe święto, nadając mu szczególną oprawę. W programach preferował muzykę, szczególnie opery. Do sztuk klasycznych zapraszał wybitnych aktorów, którzy przejmowali główne role. Plejadę wspaniałych aktorów tworzyli:  Friedrich Haase, Hedwig Raabe, Anna Schramm i Agnes Wallner. Wreszcie za dyrekcji Kellera do Poznania przybył aktor o międzynarodowej sławie, czarnoskóry Ira Aldrige, który w latach 1858 i 1861 wystąpił jako Othello i Shylock. Poza tym grano modne wówczas komedie Kalischa, Benediksa, Weihraucha, Jacobsona i Mannstadte, sztuki w większości dziś nieznane. Jak jednak podkreślali recenzenci, teatr pozostawał pusty z powodu braku zainteresowania ze strony niemieckich mieszkańców stolicy prowincji (...) Podobnie jak poprzednicy Keller próbował zdobyć zainteresowanie sztukami autorów miejscowych, do których należał aktor Hugo Miiller, syn znanego profesora poznańskiego. Jego komedyjki Eine Landpartie nach Schwersenz - "Wycieczka do Swarzędza", Ein Zuave oder das Rendevouz im Eichwald - "Pochodzący z Żuław albo Spotkanie w Lasku Dębińskim", Er kommt aus dem Odeon - "Przybysz z Odeonu" , Von Berlin nach Posen oder Folgen eines Extrazuges - "Z Berlina do Poznania albo następstwo pociągu specjalnego", Die Japanesen in Posen - "Japończycy w Poznaniu", Im Wartesaal 1. Klasse oder Posen: 10 Minuten Aufenthalt - "W poczekalni pierwszej klasy albo Poznań 10 minut postoju", niezmiennie przyciągały publiczność. Do lokalnych autorów zaliczyć trzeba też C. Ungnada i C. Meissnera. Pierwszy napisał farsę Posens dunkle Existenz - "Ciemna egzystencja Poznania, a drugi Posener Stereoskopen mit drei Abteilungen: Die Posener sind doch gemiitlich, Ein Vormittag in Jeiyce, Tanzvergniigen in Fischers Lust - "Stereoskopie Poznania w trzech częściach: Poznaniacy są jednak mili, Przedpołudnie na Jeżycach, Zabawa rybacka". (Źródło: https://wbc.macbre.net/document/6417/teatr-niemiecki-w-poznaniu-1793-1914.html , "Teatr niemiecki w Poznaniu 1793-1914" Edyta Połczyńska , Kronika Miasta Poznania 2000, nr 3; Uśmiech Melpomeny")