Sygnet drukarni prowadzonej przez Stanisława Szarffenberga [1519-1584]. Sygnet używany przy różnych dziełach m.in. "Historia o S. Stanisławie biskupie krakowskim, patronie polskim. Przedtym łacińską rzeczą przez uczciwego K. Jana Długosza... szeroko opisana, a teraz polskim językiem... krótko zebrana i opisana", Kraków 1579, odbitka na papierze czerpanym z wyraźnie widocznymi, charakterystycznymi "żeberkami" - przerys Wł. Bartynowskiego z końca XIX wieku, f. 18,7 x 23cm (karta), 8,5 x 10cm (drzeworyt z inicjałami), RZADKIE
"Dla uczonego ten sam pożytek przyniesie wierna kopia, co i sam oryginał i ten ostatni nie powinien być nawet dawany do czytania, jeżeli jest unikatem, z którego jest zrobiona podobizna wierna, bo ta ostatnia przeznaczona właściwie do podręcznego i praktycznego użytku" - Władysław Bartynowski
stan bardzo dobry, na odwrocie, opis ołówkiem (prawdopodobnie ręką Wł. Bartynowskiego)
SZARFFENBERGOWIE - rodzina z tradycjami drukarskimi, księgarskimi, drzeworytniczymi i papierniczymi, działająca w Krakowie, Wrocławiu, Nysie, Łużycach i Zgorzelcu. Senior rodu Marek Szarffenberg dopiero tuż przed śmiercią uruchomił własną drukarnię [1543] wcześniej zajmując się handlem księgarskim, finansując nakłady Wietora i Unglera. Swoich synów Mikołaja i Stanisława wykształcił na drukarzy, którzy po jego śmierci - do 1565 roku - działali jako Oficyna dziedziców Marka Szarfenberga, wydając m.in. najwybitniejsze ich dzieło "Biblię Leopolity", zwaną również Biblią Szarffenbergerowską [1561]. Mikołaja król Zygmunt II August obdarzył przywilejem na wyłączne prawo drukowania statutów Królestwa oraz mianował typografem swojej kancelarii. Natomiast Stefan Batory udzielił mu przywileju na drukowanie i sprzedaż statutów i kronik mianując go drukarzem nadwornym i nadając status serwitora królewskiego. Mikołaj urządził drugą drukarnię wędrowną, która przenosiła się z miejsca na miejsce podążając za królem i jego kancelarią. Po śmierci Mikołaja jego najstarszy syn Jan, nieskutecznie próbował utrzymać drukarnię ojcowską. Wkrótce zastawił ją za długi i w 1616 sprzedał ją Franciszkowi Cezaremu. Maciej Szarffenberg, krewny Marka, uruchomił własny warsztat około 1526. Do 1531 pozostawał w spółce z Markiem i drukował wszystkie jego nakłady. Dzięki protekcji królowej Bony, Maciej otrzymał przywilej dający mu prawo drukowania kalendarzy krakowskich, co było przedsięwzięciem opłacalnym.Po śmierci [1547] drukarnię prowadziła jego żona Helena, potem ich syn Hieronim. Kryspin Szarffenberg wywodzący się ze śląskiej linii rodziny, osiadł w 1545 w Zgorzelcu i tam samodzielnie prowadził księgarnię, wkrótce przeniósł się do Wrocławia, gdzie w 1551 uzyskał prawo miejskie jako drukarz i drzeworytnik. Odkupił drukarnię od Andrzeja Winklera. Po śmierci Kryspina (w 1576) drukarnię objął syn Jan i prowadził ją do 1586. Firma trwała do 1590, kiedy to wdowa po nim, Magdalena, wniosła ją w posagu, poślubiając Jerzego Baumanna. W jego rodzinie firma przetrwała do 1748.
BARTYNOWSKI Władysław [1832-1918] - polski archeolog, antykwariusz, bibliofil, kolekcjoner i numizmatyk. Prowadził też handel drukami i numizmatami antykwarycznymi w Krakowie.
